Medisyn

Πρώιμη ανίχνευση και παρακολούθηση της διαβητικής νεφροπάθειας.

Ως ανεξάρτητος παράγοντας  καρδιαγγειακού κινδύνου σε υπερτασικούς ασθενείς.

Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος. Η έντονη άσκηση μπορεί να αυξήσει την απέκκριση λευκωματίνης και πρέπει να αποφεύγεται για 24 ώρες πριν και  κατά τη διάρκεια της συλλογής

Βλέπε αναλυτικό πίνακα ειδικών οδηγιών

Βλέπε αναλυτικό πίνακα ειδικών οδηγιών

Βλέπε αναλυτικό πίνακα ειδικών οδηγιών

3 mL ως ελάχιστος  όγκος. Βλέπε αναλυτικό πίνακα ειδικών οδηγιών

Η αλβουμίνη είναι μια μη γλυκοζυλιωμένη πρωτεΐνη με μοριακό βάρος 66 ΚDa. Συντίθεται από τα παρεγχυματικά κύτταρα του ήπατος με ρυθμό 14 g/ημέρα.

Σε υγιή πληθυσμό, μόνο μια πολύ μικρή ποσότητα αλβουμίνης (< 15 mg/L) απεκκρίνε-ται στα ούρα. Αυτή η  ποσότητα αλβουμίνης ορίζεται ως μικροαλβουμίνη  και δεν εκφράζει μια  διαφορετική μορφή της αλβουμίνης, αλλά  μόνο τη μικρή ποσότητα  της αλβουμίνης.

Η συλλογή  ούρων 24ώρου αποτελεί τη μέθοδο  εκλογής για τον προσδιορισμό της μικροαλβουμινουρίας παρά  τη δυσκολία συμμόρφωσης του ασθενούς, ιδιαίτερα  των γυναικών, στις οδηγίες. Ο λόγος  αλβουμίνης/κρεατινίνη σε τυχαίο δείγμα ούρων  θεωρείται η δεύτερη σε αξιοπιστία μέθοδος για την παρακολούθηση των  διαβητικών ασθενών καθώς το αποτέλεσμα  δεν επηρεάζεται από το ρυθμό  της διούρησης.

Η προτιμώμενη μέθοδος  για το προσυμπτωματικό έλεγχο της μικροαλβουμινουρίας είναι μέτρηση της αλβουμίνης  σε αναλογία με τη κρεατινίνη στα ούρα (ACR) σε τυχαίο δείγμα ούρων, ώστε να αποφευχθεί η σύγχυση από την  επίδραση της μεταβλητότητας του όγκου των ούρων στη συγκέντρωση της αλβουμίνης στα ούρα και η ταλαιπωρία μιας συλλογής ούρων 24ώρου.

Ποσοστό 20–40% των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (Τ2ΣΔ) αναπτύσσουν μικροαλβουμινουρία μέσα σε 10–15 χρόνια από την εισβολή του ΣΔ. Ποσοστό όμως 5–10% των ασθενών με Τ2ΣΔ έχουν μικροαλβουμινουρία τη στιγμή της διάγνωσης του διαβήτη λόγω του γεγονότος ότι ο Τ2ΣΔ μπορεί να προϋπάρχει για χρόνια πριν από τη διάγνωσή του, αλλά και γιατί αφορά σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με πολλά συνυπάρχοντα προβλήματα, όπως αρτηριακή υπέρταση, αθηρωμάτωση κ.ά.

Η μικροαλβουμινουρία σηματοδοτεί τις νεφρικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές από διαβήτη και, ως εκ τούτου, όλοι οι διαβητικοί ασθενείς θα πρέπει να έχουν τα ούρα τους δοκιμάστηκαν για μικροαλβουμίνη σε ετήσια βάση. Είναι περιττό να δοκιμάσει μικρολευκωματινουρία σε ασθενείς με εγκατεστημένη πρωτεϊνουρία.

Ταυτόχρονη αύξηση της αλβουμίνης και των μικροπρωτεϊνών παρατηρείται σε σπειραματοσωληναριακή πρωτεϊνουρία, η οποία συμβαίνει εξαιτίας της υπερφόρτωσης της σωληναριακής επαναπορρόφησης στις σπειραματοπάθειες (π.χ. νεφρωσικό σύνδρομο), στη συνδυασμένη σπειραματική σωληναριακή διάμεση νεφροπάθεια ή στη νεφρική ανεπάρκεια που είναι αποτέλεσμα διαβητικής νεφροπάθειας ή σε άλλα αίτια (πρωτεϊνουρία από υπερχείλιση).