Medisyn

Επιβεβαίωση της χρόνιας λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV), ο οποίος αποτελεί και το κυριότερο αιτιοπαθογόνο ιϊκής ηπατίτιδας.

Διαχείριση  ασθενών με χρόνια HBV λοίμωξη (ανιχνεύσιμο HBV DNA στο αίμα). Μέσω της ποσοτικοποίησης των επιπέδων του ιϊκού φορτίου πριν και κατά την διάρκεια της χορήγησης αντι-ιϊκής θεραπείας, δύναται να  εκτιμηθεί η ανταπόκριση σε αυτή και να παρακολουθηθεί η εξέλιξη της νόσου.

Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος

Πλάσμα EDTA ή ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού χωρίς έντονη αιμόλυση, ίκτερο και έντονη λιπαιμικότητα. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 2 ωρών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο.

1x2 mL ως ελάχιστος όγκος

Για 72 ώρες σε θερμοκρασία 2-8 °C ή για 6 εβδομάδες -20 °C.

Δείγματα πλάσματος με αντιπηκτικά εκτός EDTA, αιμολυμένα δείγματα, δείγματα που δεν διαχωρίζονται εντός 6 ωρών από τη συλλογή τους ή δείγματα που εκτίθενται σε επαναλαμβανόμενη κατάψυξη/ απόψυξη.

Από τη στιγμή της αιμοληψίας, τα δείγματα φυγοκεντρούνται εντός 2 ωρών και τα διαχωρισμένα δείγματα πλάσματος/ορού φυλάσσονται σε θερμοκρασία 2-8°C για έως 72 ώρες (μεταφορά σε συνθήκες ψύξης μέσα στο συγκεκριμένο διάστημα) ή ≤ -18°C για έως 6 εβδομάδες (μεταφορά σε συνθήκες κατάψυξης).

Τα φυγοκεντρημένα & διαχωρισμένα δείγματα πλάσματος/ορού είναι σταθερά για έως τρεις κύκλους κατάψυξης/απόψυξης όταν φυλάσσονται καταψυγμένα σε θερμοκρασία ≤ -18°C.

Εκφράζονται  σε  *IU/ mL

Η ηπατίτιδα Β συνήθως καταλήγει σε αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη, με πλήρη κάθαρση από τον ιό. Περίπου 11% των μολυθέντων ατόμων αναπτύσσουν χρόνια λοίμωξη που χαρακτηρίζεται από την παραμονή των ιικών αντιγόνων στον ορό και συνοδεύεται από διαφορετικής βαρύτητας ηπατική καταστροφή. Εμμένουσα χρόνια HBV λοίμωξη συχνά συνδέεται με κίρρωση και ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα.

Η ηπατίτιδα Β οφείλεται σε έναν 42nm DNA ιό, που ανήκει στους hepadna ιούς και προκαλεί οξεία και χρόνια λοίμωξη. Καλύπτεται από εξωτερικό περίβλημα που αποτελείται από την πρωτεΐνη επιφανείας με τον αντιγονικό επίτοπο HBsΑg (παλιότερα ονομαζόταν Αυστραλιανό αντιγόνο ), την πυρηνική κάψα που εκφράζει το αντιγόνο του πυρήνα (HBcAg) και το αντιγόνο HBeAg και περιέχει το DNA του ιού, καθώς και την DNA-πολυμεράση.

Τα επίπεδα του HBV DNA συνδέονται με τον ιϊκό πολλαπλασιασμό και αποτελούν τον ακριβέστερο δείκτη μολυσματικότητας του ασθενούς ειδικά σε περιπτώσεις που η εικόνα από τους ορολογικούς δείκτες είναι  ασαφής.

Το όριο ποσοτικοποίησης σε αυτή την δοκιμασία είναι 10 IU/mL. Ένα αποτέλεσμα που αναφέρθηκε ως < 10 IU/mL, δεν αποκλείει την παρουσία του HBV DNA σε συγκεντρώσεις κάτω από το όριο ποσοτικοποίησης-ανίχνευσης της δοκιμασίας. Ο ακατάλληλος χειρισμός του δείγματος μπορεί να προκαλέσει υποβάθμιση του DNA του HBV, οδηγώντας σε ψευδώς μειωμένα επίπεδα ιικού φορτίου.

Η ανεπαρκής ποσότητα δείγματος (0,5mL) έχει ως αποτέλεσμα τη μη επίτευξη του βέλτιστου ορίου αναλυτικής ευαισθησίας της μεθόδου, με αποτέλεσμα την τροποποίηση της ποσοτικής περιοχής της ανάλυσης σε 1,6-8,5 log IU/mL (41-350.000.000 IU/mL).