Αμινοτρανσφεράση αλανίνης (ALT)
ALT, Γλουταμινική πυροσταφυλική τρανσαμινάση ορού (sGPT) , αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALAT), Serum Glutamic Pyruvic Transaminase, Alanine Aminotransferase | |||||||
Κλινική χρησιμότητα |
|
||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Προετοιμασία εξεταζομένου | Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος. |
||||||
Δείγμα | Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού χωρίς αιμόλυση και έντονη λιπαιμικότητα. Αποχωρισμός του ορού από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 45 λεπτών και συντήρηση σε πλαστικό σωληνάριο. |
||||||
Σταθερότητα δείγματος | Για 24 ώρες σε θερμοκρασία 15-25°C ή για 7 ημέρες σε θερμοκρασία 2-8°C και τουλάχιστον για 30 ημέρες σε θερμοκρασία -20°C. Υπάρχει δυνατότητα 3 κύκλων κατάψυξης-απόψυξης του δείγματος. |
||||||
Μη αποδεκτό δείγμα | Δείγματα που περιέχουν οξαλικό φθοριούχο νάτριο/κάλιο, EDTA, ή κιτρικό. Αιμολυμένα δείγματα. Δείγματα που περιέχουν κυτταρικό υλικό. |
||||||
Μεταφορά δείγματος | 0,5 mL ως ελάχιστος όγκος σε θερμοκρασία 2-8°C |
||||||
Μέθοδος | Ενζυματική (37o C) τροποποιημένη IFCC | ||||||
Τιμές αναφοράς |
|
||||||
Παρατηρήσεις | Τα επίπεδα της AST είναι ελαφρώς υψηλότερα από ό,τι τα αντίστοιχα της ALT μέχρι την ηλικία των 15 έως 20 ετών. Στη συνέχεια, η δραστικότητα της AST τείνει να είναι χαμηλότερη από την αντίστοιχη της ALT (λόγος AST/ALT < 1). Μετά την ηλικία των 60 ετών, η δραστικότητα των AST και ALT γίνεται περίπου ίση. Ο λόγος AST/ALT στον ορό αυξάνει στο 3-4:1 στην αλκοολική ηπατοπάθεια. Η AST - αν και η ALT είναι πιο ειδική στα ηπατικά νοσήματα - στην αλκοολική ηπατική νόσο είναι πιο ειδική από την ALT. Η ALT συνήθως μετριέται ταυτόχρονα με την AST ως μέρος του ελέγχου της ηπατικής λειτουργίας προκειμένου να προσδιοριστεί η εστία της νόσου. Η ALT είναι πιο ειδική για την ηπατική βλάβη αφού εντοπίζεται κυρίως στο ήπαρ και έχει μεγαλύτερο χρόνο ημίσειας ζωής, ενώ η AST εντοπίζεται και σε πολλά άλλα όργανα. Η πιο συχνή αιτία αύξησης της ALT στο δυτικό κόσμο είναι η Μη Αλκοολική Λιπώδης Νόσος του Ήπατος (Non Alcoholic Fatty Liver Disease - NAFLD) συχνά αναφερόμενη και ως "λιπώδης διήθηση". Η νόσος αυτή τείνει να λάβει επιδημικές διαστάσεις στις σύγχρονες κοινωνίες όπου υπολογίζεται ότι το 20% περίπου των ενηλίκων παρουσιάζει λιπώδη διήθηση. Η νόσος χαρακτηρίζεται από αυξημένη εναπόθεση λίπους στο ήπαρ σε άτομα τα οποία καταναλώνουν ελάχιστα η καθόλου αλκοόλ. Ένας υψηλός δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της δραστικότητας της ALT στον ορό κατά 40-50%. Η φωσφορική πυριδοξάλη είναι ένας συμπαράγοντας στην αντίδραση και πρέπει να είναι παρούσα για βέλτιστη ενζυμική δραστηριότητα. |
||||||
Εκτέλεση | Αυθημερόν |