Ασπαρτική Αμινοτρανσφεράση (AST)

Τα επίπεδα της AST είναι ελαφρώς υψηλότερα από ό,τι τα αντίστοιχα της ALT μέχρι την ηλικία των 15 έως 20 ετών.  Στη συνέχεια, η δραστικότητα της AST τείνει να είναι χαμηλότερη από την αντίστοιχη της  ALT (λόγος AST/ALT < 1).  Μετά την ηλικία των 60 ετών, η δραστικότητα των  AST και ALT γίνεται περίπου ίση.  Ο λόγος AST/ALT στον ορό αυξάνει στο 3-4:1 στην αλκοολική ηπατοπάθεια. Η AST – αν και η ALT είναι πιο ειδική στα ηπατικά νοσήματα – στην αλκοολική ηπατική νόσο είναι πιο ειδική από την ALT.

Αυξημένα επίπεδα τιμών AST εμφανίζονται σε ασθένειες του ήπατος (καταστροφή του παρεγχύματος του ήπατος). Οι τιμές είναι συνήθως τουλάχιστον 10πλάσιες του φυσιολογικού εύρους.

Υψηλά επίπεδα AST παρατηρούνται σε περιπτώσεις όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, οξεία βλάβη των ηπατικών κυττάρων, ιογενή ηπατίτιδα και δηλητηρίαση από τετραχλωράνθρακα. Ελαφρά έως μέτρια αύξηση της AST παρατηρείται σε μυϊκή δυστροφία, δερματομυοσίτιδα, οξεία παγκρεατίτιδα και τραυματισμούς των μυών.

Στο έμφραγμα του μυοκαρδίου, η AST του ορού αυξάνει κατά 4-10 φορές του φυσιολογικού. Η αύξηση αρχίζει εντός 6-8 ωρών μετά την έναρξη, μεγιστοποιείται εντός 18-24 ωρών και επανέρχεται στο φυσιολογικό την τέταρτη ή πέμπτη ημέρα μετά το επεισόδιο. Η αύξηση της AST σε μη επιπεπλεγμένα και μικρής έντασης εμφράγματα του μυοκαρδίου είναι μεγαλύτερη σε σχέση με την ALT. Η χρήση της σήμερα στη διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου είναι περιορισμένη, λόγω της ανάπτυξης πιο αξιόπιστων δεικτών μυοκαρδιακής νέκρωσης της τροπονίνης και σε ειδικές καταστάσεις της CK MB .

Ο χρόνος αύξησης καθώς και τα επίπεδα της στον ορό παρέχουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την αιτιολογία της υποκείμενης νόσου του ήπατος. The highest serum levels occur in viral and toxic hepatitis and ischemic necrosis.Τα υψηλότερα επίπεδα στον ορό εμφανίζονται σε ιογενή και τοξική ηπατίτιδα και ισχαιμική νέκρωση.

Η φωσφορική πυριδοξάλη είναι ένας συμπαράγοντας στην αντίδραση και είναι αναγκαία για τη δραστικότητα του ενζύμου.