Medisyn

Ως βοήθημα στην ανίχνευση υπολειμματικού ή υποτροπιάζοντος καρκινώματος των ωοθηκών, σε ασθενείς οι οποίες έχουν υποβληθεί σε θεραπεία πρώτου βαθμού και εξετάζεται το ενδεχόμενο να υποβληθούν σε επεμβάσεις δεύτερου βαθμού.

Σε συνδυασμό με την ανθρώπινη πρωτεΐνη επιδιδυμίδας 4 (HE4) έχει εγκριθεί για κλινική χρήση του CA125 για να προβλέψει τον επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών σε γυναίκες με πυελική μάζα ή σε ύφεση μετά από χημειοθεραπεία.

Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος

Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 45 λεπτών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο. Δεν υπάρχει δυνατότητα πολλαπλών κύκλων κατάψυξης-απόψυξης του δείγματος.

Για 8 ώρες στους 20-25°C ή για 2 ημέρες στους 2-8°C ή για 3 μήνες στους - 20°C .

Θερμοαδρανοποιημένα δείγματα, ή δείγματα με έντονη αιμόλυση και λιπαιμικότητα.

0,4 mL στους 2 - 8°C

Εκφράζονται σε U/mL

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:

Η συγκέντρωση του CA 125 σε ένα δεδομένο δείγμα,όπως προσδιορίζεται με διαφορετικές δοκιμασίες,μπορεί να ποικίλει λόγω διαφορών στις μεθόδους προσδιορισμού,στη βαθμονόμηση και την ειδικότητα των αντιδραστηρίων.

Το CA 125 έχει προσδιορισθεί στο αναλυτικό σύστημα Advia Centaur που βασίζεται στο αντίσωμα OC 125 & M11 της Fujirebio Diagnostics.

Τιμές που λαμβάνονται με διαφορετικές μεθόδους προσδιορισμού δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά μεταξύ τους.

Η εξέταση CA 125 δεν συνιστάται ως διαδικασία ελέγχου γενικού πληθυσμού (screening) για την ανίχνευση του καρκίνου στον ευρύτερο πληθυσμό. Ωστόσο, οι τιμές της εξέτασης CA 125 χρησιμοποιούνται επικουρικά στην αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνο των ωοθηκών.

Τα μετεγχειρητικά επίπεδα του CA-125 στον ορό θα πρέπει να προσδιορίζεται τουλάχιστον 3 εβδομάδες μετά την επέμβαση, διότι τα επίπεδα του μπορούν να αυξηθούν όταν η κοιλιακή κοιλότητα ανοίγει.

Η διαγνωστική ευαισθησία και η ειδικότητα της ανάλυσης CA 125 υπολογίστηκε συγκρίνοντας ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών στην αρχική διάγνωση (στάδια FIGO I έως IV) με ασθενείς που έπασχαν από καλοήθεις γυναικολογικές νόσους. Σε τιμή cutoff 65 U/mL, η συνολική ευαισθησία είναι 79% (σε χαμηλή ειδικότητα 82%). Το επίπεδο cutoff θα πρέπει να αυξηθεί, εάν επιθυμείτε υψηλότερη ειδικότητα. Η βέλτιστη κλινική τιμή επιτυγχάνεται στα 150 U/mL (ευαισθησία 69%, ειδικότητα 93%). Εάν η ειδικότητα είναι 95%, σύμφωνα με τις υποδείξεις των van Dalen, et al.,14 η ευαισθησία είναι 63% (τιμή cutoff 190 U/mL).

Η μέχρι τώρα τρέχουσα κλινική ι& εργαστηριακή πρακτική καθημερινά αποδεικνύει, αναδεικνύει κι επιβεβαιώνει τη δυσκολία της διάγνωσης. Πρόσφατες μελέτες κι έρευνες από τη μεμονωμένη χρήση του συγκεκριμένου δείκτη (ΗΕ4) έχουν αποδείξει ότι διαθέτει την υψηλότερη ευαισθησία για την ανίχνευση του καρκίνου των ωοθηκών, κυρίως στο στάδιο I της νόσου, το οποίο χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την απουσία συμπτωμάτων. Οι συνδυαστικές μετρήσεις των δεικτών HE4 & CA-125 έχουν οδηγήσει σε αποτελέσματα υψηλότερης ευαισθη-σίας (έως και 76,4%) και ειδικότητας (95%) προσφέροντας περισσότερες πληροφορίες. Κατ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου, γεγονός το οποίο ασκεί κρίσιμο και καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση για τον ασθενή.

Με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση της αξιολόγησης των ασθενών που παρουσιάζουν εξαρτηματική μάζα, αναπτύχθηκε ένας αλγόριθμος κινδύνου κακοήθειας ωοθηκών (ROMA) με χρήση της εξέτασης HE4 σε συνδυασμό με την εξέταση CA 125 II, επικουρώντας την αξιολόγηση του κινδύνου ασθενούς που πάσχει από επιθηλιακό καρκίνωμα των ωοθηκών. Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους βάσει των πρότυπων οδηγιών κλινικής διαχείρισης. Ο αλγόριθμος κινδύνου κακοήθειας ωοθηκών δεν έχει επικυρωθεί για τις παρακάτω ομάδες ασθενών: ασθενείς που είχαν λάβει προηγουμένως θεραπεία για κακοήθεια, ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία και ασθενείς ηλικίας < 18 ετών. Η μορφή της μαθηματικής συνάρτησης που αναφέρεται ως αλγόριθμος κινδύνου κακοή-θειας ωοθηκών (ROMA), εξαρτάται από την προ-εμμηνοπαυσιακή ή μετεμμηνοπαυσιακή κατάσταση μιας γυναίκας δείτε εδώ.

Ενδέχεται επίσης να εμφανιστούν ελαφρά αυξημένες τιμές αυτού του δείκτη στις αρχές της εγκυμοσύνης και σε διάφορες καλοήθεις νόσους (π.χ. οξεία και χρόνια παγκρεατίτιδα, καλοήθεις νόσους του γαστρεντερικού συστήματος, νεφρική ανεπάρκεια, αυτοάνοσες νόσους και άλλες). Σημαντικά αυξημένα επίπεδα έχουν βρεθεί σε καλοήθεις ηπατικές νόσους, όπως π.χ κίρρωση και ηπατίτιδα.