Πολυμορφισμός γλυκοπρωτεΐνης GPIa
Κλινική χρησιμότητα | Η εξέταση χρησιμεύει στην ανίχνευση του πολυμορφισμού C807T του γονιδίου της Γλυκοπρωτεΐνης Ιa (GPIa), στα πλαίσια κλινικής υποψίας για θρομβοφιλία και θετικού ιστορικού (ατομικού ή οικογενειακού) για θρομβωτικά επεισόδια. |
---|---|
Προετοιμασία εξεταζομένου | Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος. |
Δείγμα | Ολικό αίμα που συλλέγεται σε σωληνάρια δειγματοληψίας που περιέχουν ως αντιπηκτικό EDTA, τηρώντας τις γενικές προφυλάξεις για τη φλεβοπαρακέντηση. |
Σταθερότητα δείγματος | Χωρίς φυγοκέντρηση για 48 ώρες στους 20-25°C ή για 7 ημέρες στους 2-8°C. |
Μη αποδεκτό δείγμα | Ολικό αίμα με αντιπηκτικό ηπαρίνη ή δείγμα ορού ή πλάσματος. |
Μεταφορά δείγματος | 1,0 mL ως ελάχιστος όγκος σε θερμοκρασία 2-8°C. |
Μέθοδος | Real-time PCR. |
Τιμές αναφοράς | Μη ανιχνεύσιμη μετάλλαξη.
Περιορισμοί : H μετάλλαξη GPIa C807T που περιλαμβάνεται στην εξέταση είναι στοχευμένη. Διαγνωστικά σφάλματα μπορούν να οφείλονται σε σπάνιες παραλλαγές στην αλληλουχία . |
Παρατηρήσεις | Η προσκόλληση των αιμοπεταλίων στο κολλαγόνο ρυθμίζεται από το ετεροδιμερές γλυκο-πρωτεϊνικό σύμπλοκο GP Ia/IIa που ονομάζεται και ιντεγκρίνη αιμοπεταλίων α2β1. H μετάλλαξη GPIa C807T (HPA5) επιδρά στον αριθμό υποδοχέων αιμοπεταλίων και συγκεκριμένα τα αλληλόμορφα 807C και 807T σχετίζονται με χαμηλά και υψηλά επίπεδα έκφρασης αυτού, αντίστοιχα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ικανότητα διασύνδεσης μεταξύ αιμοπεταλίων και κολλαγόνου τύπου Ι και να αυξάνεται ο κίνδυνος εμφράγματος και στεφανιαίας νόσου ή αιμορραγικών επιπλοκών, αν και πρέπει να συνυπάρχουν και άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες όπως πολυμορφισμοί στο GPIIIa, στο HPA-2, στο GP1b, καθώς και μεταβολικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου. Άτομα ετερόζυγα για τον πολυμορφισμό αυτό φαίνεται να έχουν περίπου 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφράγματα του μυοκαρδίου και αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση της νόσου von Willebrand (αιμορραγική διάθεση). |
Εκτέλεση | Έως 7 εργάσιμες ημέρες. |