Κατάλογος Εξετάσεων
Αλφαβητική Αναζήτηση
Δείγμα
Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 45 λεπτών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο. Δεν υπάρχει δυνατότητα πολλαπλών κύκλων κατάψυξης-απόψυξης του δείγματος. Τα δείγματα πρέπει να αναμιγνύονται πλήρως μετά την απόψυξη με ήπια ανακίνηση, και να φυγοκεντρούνται πριν από την ανάλυση αν περιέχουν ίζημα η σωματιδιακή ύλη που μπορεί να αναπτύχθηκε από τη διαδικασία της απόψυξης.
Μη αποδεκτό δείγμα:Δείγματα με μικροβιακή μόλυνση, θερμική αδρανοποίηση ,δείγματα που περιέχουν ορατά ξένα στοιχεία ή δείγματα με έντονη αιμόλυση και λιπαιμικότητα
Μεταφορά Δείγματος:Ορός 0.2 mL σε θερμοκρασία 2-8°C
Σταθερότητα δείγματος
15-25 °C
8 ώρες
2-8°C
7 ημέρες
-20°C
60 ημέρες
Μέθοδος
CLIA
Τιμές αναφοράς
Εκφράζονται σε U/mL
| b2 GPI IgA Abs
|
U/mL |
| αρνητικό | < 20 |
| θετικό | ≥ 20 |
Παρατηρήσεις
Η ανίχνευση των beta 2 GP1 αντισωμάτων δεν επηρεάζεται από την αντιπηκτική αγωγή.
Η θετικότητα για τη δοκιμή αυτή συνδέεται περισσότερο με κλινικές εκδηλώσεις του APS, συμπεριλαμβανομένης της θρόμβωσης, από τη συμβατική δοκιμή των αντικαρδιολιπινικών αντι-σωμάτων (αCL). Σε μελέτες σε ασθενείς με πρωτοπαθές και δευτεροπαθές APS , αντι-βήτα-2- GPΙ έδειξε μεγαλύτερη ακρίβεια (98% έναντι 54%) για το σύνδρομο από τη δοκιμασία για αCL, αν και ήταν λιγότερο ευαίσθητα (54% έναντι 87%). Επιπλέον, ένα υποσύνολο των ασθενών με APS μπορεί να είναι θετικοί για αντι-β2 GPI και αρνητικοί για αCL.
Παρουσία αντι – β2 GPI αντισωμάτων IgG ή IgM στον ορό ή το πλάσμα σε δύο ή περισσότερες μετρήσεις σε μεσοδιάστημα τουλάχιστον 12 εβδομάδων εκπληρούν τα εργαστηριακά διαγνωστι-κά κριτήρια για το APS.
Αυξημένα επίπεδα αντι-β2 GPI αντισωμάτων τάξης IgA μπορούν να παρατηρηθούν σε ασθενείς με κλινικά συμπτώματα του APS, αλλά τα αποτελέσματα δεν θεωρούνται διαγνωστικά.
Η παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (aPLς) σε ασθενείς με φλεβικές ή και αρτηριακές θρομβώσεις ή σε ασθενείς με μαιευτικές επιπλοκές είναι ο βασικός εργαστηριακός δείκτης (μαζί με LAC) για τη διάγνωση του “συνδρόμου αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (APS)”
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Sapporo, επικαιροποιημένα το 2006 , η διάγνωση του APS μπορεί να καθοριστεί σε παρουσία τουλάχιστον ενός κλινικού και ενός εργαστηριακού κριτηρίου.
Εκτέλεση
Αυθημερόν
Newsletter
Συντονιστείτε με τον Συνεταιρισμό και τις εργαστηριακές εξελίξεις. Ενημερωθείτε για τις εξατομικευμένες προτάσεις μας.
Μπορείτε να απεγγραφείτε ανά πάσα στιγμή από το σύνδεσμο στο κάτω μέρος των emails μας. Δείτε την πολιτική απορρήτου.