vector vector vector

AT activity , Antithrombin, Antithrombin III Assay

Δραστικότητα Αντιθρομβίνης (AT)

Κλινική χρησιμότητα:
Διάγνωση της επίκτητης ή συγγενούς ανεπάρκειας ΑΤ. Για την παρακολούθηση της πορείας της διάχυτης ενδαγγειακής πήξης (DIC)

Προετοιμασία εξεταζόμενου:
Μια αξιόπιστη δοκιμή ΑΤ δεν μπορεί να εκτελεσθεί σε έναν ασθενή που βρίσκεται υπό αντι-πηκτική θεραπεία από του στόματος με κουμαρινικά (βαρφαρίνη). Εάν η αντιπηκτική θεραπεία δεν μπορεί να διακοπεί, τότε η εκτίμηση της δοκιμής πρέπει να γίνει μετά από παύση της αντιπηκτικής αγωγής με βαρφαρίνη για 10 ημέρες, πριν από την εκτέλεση της δοκιμής, ενώ ο ασθενής καλύπτεται προσωρινά με την τυποποιημένη ή χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη, μετά από τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντα ιατρού.

Λόγω του ότι η ΑΤ μπορεί να μειωθεί κατά τη διάρκεια μιας οξείας εκδήλωσης (θρομβωτικές, χειρουργική, κλπ.), είναι προτιμότερο να μην εκτελεσθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Δείγμα

2 Χ 0,5 mL Πλάσματος (κιτρικό νάτριο 3,2% σε αναλογία 9:1) φτωχού σε αιμοπετάλια(PPP) . Μεταφορά (αυστηρά ) σε κατάψυξηΔείτε οδηγία εδώ

Μη αποδεκτό δείγμα:

Δείτε οδηγία εδώ

Μεταφορά Δείγματος:

Δείτε οδηγία εδώ

Σταθερότητα δείγματος

Μέθοδος

Χρωμογενής με χρήση του χρωμογονικού υποστώματος

Τιμές αναφοράς

Εκφράζονται  σε ποσοστό % του φυσιολογικού (% δραστικότητα x 0,01→ IU/mL)

Ηλικία Άντρες – Γυναίκες
≥ 3 μηνών 75,0 – 125

Παρατηρήσεις

Επειδή η μέθοδος βασίζεται στην αναστολή του παράγοντα Xa δεν υπάρχει αλληλεπίδραση από τον συμπαράγοντα II της ηπαρίνης, την α2 -μακροσφαιρίνη ή την     α1 –αντιθρυψίνη.

Η συγγενής ανεπάρκεια της ΑΤ οδηγεί σε σοβαρή κατάσταση υπερπηκτικότητας (θρομ-βοφιλία). Αυτοί οι ασθενείς είναι γενικά ετεροζυγώτες διότι  η ομόζυγη κατάσταση φαίνεται να είναι ασύμβατη με τη ζωή. Η συγγενής ανεπάρκεια της ΑΤ που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρομβοεμβολικής νόσου (VTE) μπορεί να ανιχνευθεί σε 1-2% των ασθενών με VTE σε σύγκριση με 0,02 έως 0,2% του φυσιολογικού πληθυσμού. Η συγγενής ανεπάρκεια της ΑΤ έχει μια επικράτηση στο γενικό πληθυσμό κυμαίνεται μεταξύ 0.2/1000 και 0.5/1000. Η συγγενής ανεπάρκεια της ΑΤ είναι μια πιο σοβαρή διαταραχή από κληρονομικές ανεπάρκειες των πρωτεϊνών C ή S, και χαρακτηρίζεται  από μεγάλη μεταβλητότητα στις εκδηλώσεις της  θρόμβωσης.

Η επίκτητη ανεπάρκεια μπορεί να  συμβεί μετά από χειρουργική επέμβαση,  χημειοθε-ραπεία με L-ασπαραγινάση, ηπατική νόσο, και διάχυτη ενδαγγειακή πήξη. Οι ασθενείς υπό συνεχή θεραπεία με ηπαρίνη μπορεί επίσης να παρουσιάσουν μικρή πτώση στη δραστικότητα της ΑΤ στο πλάσμα.

Η κλινική σημασία (κίνδυνος θρόμβωσης) της επίκτητης ανεπάρκειας  της  AT δεν είναι καλά εδραιωμένη, αλλά συσσωρευμένες  πληροφορίες δείχνουν το πιθανό όφελος της θεραπείας υποκατάστασης της  AT σε προσεκτικά επιλεγμένες περιπτώσεις. Η δοκιμασία της δραστικότητας της  AT μπορεί να έχει διαγνωστική ή προγνωστική αξία σε κάποιες καταστάσεις επίκτητης ανεπάρκειας

Εκτέλεση

Αυθημερόν

Newsletter

Συντονιστείτε με τον Συνεταιρισμό και τις εργαστηριακές εξελίξεις. Ενημερωθείτε για τις εξατομικευμένες προτάσεις μας.

Μπορείτε να απεγγραφείτε ανά πάσα στιγμή από το σύνδεσμο στο κάτω μέρος των emails μας. Δείτε την πολιτική απορρήτου.