Medisyn

• Για την εκτίμηση παθήσεων  του παγκρέατος που συνδέεται με φλεγμονή, όγκο, ή κύστη, ειδικά για τη διάγνωση της παγκρεατίτιδας

• Ως πιο αξιόπιστος και ευαίσθητος δείκτης σε σχέση με την α-αμυλάση για διερεύνηση του διαταραχών της λειτουργίας του παγκρέατος, συνήθως παγκρεατίτιδα

Δεν απαιτείται

Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού χωρίς αιμόλυση και έντονη λιπαιμικότητα. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 60 λεπτών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο.  Υπάρχει  δυνατότητα 3 κύκλων κατά-ψυξης-απόψυξης του δείγματος. Δείγματα πλάσματος (λιθιούχου ηπαρίνης και νατριούχου ηπαρίνης),είναι επίσης αποδεκτά υπό τις ίδιες συνθήκες διαχείρισης και αποθήκευσης. Δείγμα πλάσματος EDTA είναι μη αποδεκτό.

Για  2 ώρες σε θερμοκρασία 15-25°C ή για 7 ημέρες σε θερμοκρασία 2-8 °C  και τουλάχιστον για 90 ημέρες σε θερμοκρασία -20°C.

Δείγματα πλάσματος EDTA, οξαλικού καλίου, φθοριούχου νατρίου και κιτρικού. Δείγματα με βακτηριακή επιμόλυνση ή έντονα αιμολυμένα

0,5 mL δείγματος σε θερμοκρασία 2-8°C

Σε U/L

• Μετά από οξεία παγκρεατίτιδα, η δραστικότητα της λιπάσης στον ορό ή το πλάσμα αυξάνεται εντός 4-8 ωρών, φθάνοντας στη μέγιστη τιμή μετά από 24 ώρες και μειώνεται μετά από 8-14 ημέρες.

• H λιπάση στον ορό είναι συνήθως φυσιολογική  στους ασθενείς με αυξημένη  αμυλάση ορού, χωρίς παγκρεατίτιδα. Στην παρωτίτιδα, τα επίπεδα της λιπάσης είναι φυσιολογικά.  Η συνύπαρξη της αυξημένης αμυλάσης με φυσιολογική λιπάση μπορεί να είναι μια χρήσιμη ένδειξη της παρουσίας μακροαμυλασαιμίας

• Η λιπάση ως κατ’εξοχήν παγκρεατικό ένζυμο υπερτερεί της αμυλάσης από άποψη ειδικότητας στη διάγνωση της οξείας παγκρεατίτιδας

• Τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης θα πρέπει να ερμηνεύονται πάντα σε συνδυασμό με το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εικόνα  και τα άλλα ευρήματα