Medisyn

- ορός

Μεταφορά 0.3 mL στους 2 - 8°C

Ηλικία	Άνδρες-Γυναίκες (μg/mL)
1-7 ημερών	≤ 0.7
8-14 ημερών	0.5 - 1.4
15 ημερών-11 μήνων	-
1 έτους	0.7 - 3.6
2 ετών	0.8 - 3.9
3 ετών	0.9 - 4.3
4 ετών	1.0 - 4.7
5 ετών	1.1 - 5.2
6 ετών	1.3 - 5.6
7 ετών	1.4 - 6.1
8 ετών	1.6 - 6.5
9 ετών	1.8 - 7.1
10 ετών	2.1 - 7.7
11 ετών	2.4 - 8.4
12 ετών	2.7 - 8.9
13 ετών	3.1 - 9.5
14 ετών	3.3 - 10.0
15 ετών	3.5 - 10.0
16 ετών	3.4 - 9.5
17 ετών	3.2 - 8.7
18 ετών	3.1 - 7.9
19 ετών	2.9 - 7.3
20 ετών	2.9 - 7.2
21-25 ετών	3.4 - 7.8
26-30 ετών	3.5 - 7.6
31-35 ετών	3.5 - 7.0
36-40 ετών	3.4 - 6.7
41-45 ετών	3.3 - 6.6
46-50 ετών	3.3 - 6.7
51-55 ετών	3.4 - 6.8
56-60 ετών	3.4 - 6.9
61-65 ετών	3.2 - 6.6
66-70 ετών	3.0 - 6.2
71-75 ετών	2.8 - 5.7
76-80 ετών	2.5 - 5.1
81-85 ετών	2.2 - 4.5

IGF-1/IGFBP-3 (Μοριακή αναλογία) : 0.07-0.22

• Υπολογισμός της μοριακής αναλογίας : IGF-1/IGFBP-3 x 0.0038 (ο συντελεστής αυτός ισχύει για τις μονάδες που δίνει το εργαστήριο)

• Η IGFBP-3 είναι η κύρια πρωτεΐνη μεταφοράς των IGFs και δεσμεύει περίπου το 95% των κυκλοφορούντων IGF I και IGF II.
• Η IGFBP-3 σχετίζεται με την GH.Τα επίπεδά της είναι χαμηλά σε περιπτώσεις ανεπάρκειας της GH και αυξημένα σε περιπτώσεις υπερέκκρισης GH.
• Κλινική χρησιμότητα :

-Διάγνωση διαταραχών της ανάπτυξης

-Διάγνωση ανεπάρκειας αυξητικής ορμόνης των ενηλίκων

-Παρακολούθηση της θεραπείας με ανασυνδυασμένη ανθρώπινη GH

-Στη διάγνωση και τη παρακολούθηση της μεγαλακρίας και γιγαντισμού σε  συνδυασμό με την IGF-1  και την GH.

• Η  IGFBP-3 δεσμεύει την κυκλοφορούσα IGF-1 στον ορό,περιορίζοντας έτσι τη βιοδιαθεσιμότητά της.Ο δείκτης IGF-1/IGFBP-3,που εκφράζει την μοριακή αναλογία τους, αντικατοπτρίζει γενικά τις αυξομειώσεις των επιπέδων της IGF-1. Μελέτες έχουν δείξει, ότι τα επίπεδα αύξησης της μοριακής αναλογίας IGF-1/IGFBP-3 σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Αντιθέτως και η ήπια αύξησή τους σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο, εξαιτίας της μικρότερης διαθεσιμότητας της IGF-1 στους ιστούς. Η αναλογία IGF-1/IGFBP-3 μειώνεται με την ηλικία,με ανεπάρκεια της GH,με έντονη σωματική άσκηση,με λήψη αντισυλληπτικών (per os) ή και με παράγοντες που ευαισθητοποιούν την ινσουλίνη. Αύξηση της αναλογίας παρατηρείται με την υπερινσουλιναιμία ή λόγω υπερβολικής έκκρισης GH,όπως στην ακρομεγαλία.