Medisyn

Ως δυνητικά χρήσιμο συμπλήρωμα στην διάγνωση και παρακολούθηση ασθενών με καρκίνωματα παγκρέατος.

Για την αξιολογηση ασθενών που παρουσιάζουν σημεία και συμπτώματα μιάς χρόνιας παγκρεατικής διαταραχής.

Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος

Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 45 λεπτών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο.  Δεν υπάρχει  δυνατότητα πολλαπλών  κύκλων κατάψυξης-απόψυξης του δείγματος.

Για  8 ώρες στους 20-25°C ή για 2 ημέρες στους 2-8°C ή  για  3 μήνες στους  - 20°C .

Θερμοαδρανοποιημένα  δείγματα , ή δείγματα με έντονη αιμόλυση και λιπαιμικότητα

0,4 mL στους 2 - 8°C

Εκφράζονται  σε U/mL

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:

Η συγκέντρωση του CA 19-9 σε ένα δεδομένο δείγμα,όπως προσδιορίζεται με διαφορετικές δοκιμασίες,μπορεί να ποικίλει λόγω διαφορών στις μεθόδους προσδιορισμού,στη βαθμονόμηση και την ειδικότητα των αντιδραστηρίων.

Το CA 19-9 έχει προσδιορισθεί στο αναλυτικό σύστημα Advia Centaur που βασίζεται στο αντίσωμα 1116-NS-19-9 της Fujirebio Diagnostics.

Τιμές που λαμβάνονται με διαφορετικές μεθόδους προσδιορισμού δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά μεταξύ τους.

Χρησιμοποιώντας ως ανώτερο φυσιολογικό όριο των 40 U/mL, ορός CA 19,9 προσδιορισμούς, η ευαισθησία είναι 81%, ειδικότητα 90%, και μια θετική προγνωστική αξία του 72%. Η ειδικότητα και η θετική προγνωστική αξία για καρκίνο αυξάνεται με τις υψηλότερες συγκεντρώσεις CA 19.9. Όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα CA 19,9 επίπεδο, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα του καρκίνου. Επίπεδα > 300 U/mL έχουν θετική προγνωστική αξία 92%.

Σε περιπτώσεις ηπατοχολικού καρκινώματος, οι τιμές του CA 19-9 παρέχουν ευαισθησία της τάξης του 50-75 %. Σε περιπτώσεις γαστρικού καρκινώματος, συνιστάται ο ταυτόχρονος προσδιορισμός του CA 72-4 και του CEA. Σε περιπτώσεις ορθοκολικού καρκινώματος, αρκεί ο προσδιορισμός του CEA μόνον. Μόνο στις σπάνιες περιπτώσεις όπου η ανάλυση CEA έχει αρνητικό αποτέλεσμα, μπορεί να είναι χρήσιμος ο προσδιορισμός του CA 19-9. Καθώς η βλεννίνη απεκκρίνεται αποκλειστικά μέσω του ήπατος, ακόμη και οι ελαφρύτερες μορφές χολόστασης ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να οδηγήσουν σε σαφώς αυξημένα επίπεδα CA 19-9 στον ορό. Αυξημένες τιμές έχουν επίσης βρεθεί σε ορισμένες καλοήθεις και φλεγμονώδεις νόσους της γαστρεντερικής οδού και του ήπατος, καθώς και σε κυστική ίνωση.

Ο δείκτης CA 19‐9 εμφανίζει την μεγαλύτερη διαγνωστική ευαισθησία, ειδικότητα και προβλεπτική αξία στα καρκινώματα του παγκρέατος και των χοληφόρων πόρων. Είναι αυξημένος στο 70–100% των ασθενών με καρκίνωμα παγκρέατος, αλλά έχει μικρή ειδικότητα δεδομένου ότι σχετικά υψηλές τιμές του δείκτη παρατηρούνται σε παγκρεατίτιδες. Είναι εξάλλου ενδιαφέρον ότι οι τιμές του CA 19‐9 δεν υπερβαίνουν το 100 U/mL σχεδόν στο σύνολο των «καλοήθων» παγκρεατικών νόσων, ενώ στο 65% των παγκρεατικών καρκινωμάτων οι τιμές του υπερβαίνουν το 100 U/mL και δεδομένου αυτού το CA 19‐9, αποτελεί κατάλληλο δείκτη για διαφορική διάγνωση των συγκεκριμένων νοσολογικών οντοτήτων. Πρέπει εντούτοις να σημειωθεί ότι ασθενείς με παγκρεατικούς όγκους διαμέτρου μικρότερης των 3cm, συχνότατα έχουν φυσιολογικά επίπεδα CA 19‐9 ορού.

Το CA 19-9 ανιχνεύει επίσης, σε φθίνουσα συχνότητα, τον καρκίνο των χοληδόχων πόρων, τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο, τον καρκίνο του στομάχου, του κόλου, του οισοφάγου και του μη γαστρεντερικού συστήματος. Ωστόσο, είναι πλέον χρήσιμος ως δείκτης για τον καρκίνο του παγκρέατος.