Medisyn

• Ως συμπλήρωμα στη διάγνωση του συνδρόμου απρόσφορης έκκρισης της αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH)

• Διαφοροδιάγνωση κεντρικού άποιου διαβήτη από νεφρογενή άποιο διαβήτη

Για 6 ώρες πριν την αιμοληψία ο εξεταζόμενος δεν επιτρέπεται να κάνει χρήση υγρών και να έχει υποβληθεί σε ολονύκτια νηστεία. Δεν επιτρέπεται η έκθεση του εξεταζομένου σε ραδιοϊσότοπα για περίπου 48 ώρες πριν την αιμοληψία.

Πλάσμα (EDTA) χωρίς αιμόλυση ή ίκτερο. Το πλάσμα αποχωρίζεται εντός 10 λεπτών από την αιμοληψία με φυγοκέντρηση στους 2- 8°C στις 2000 rpm

Σε πλαστικό σωληνάριο στους 2-8°C για 6 ώρες ή στους - 20°C για 30 ημέρες, χωρίς δυνατότητα πολλαπλών κύκλων κατάψυξης –απόψυξης.

Συντήρηση δείγματος σε θερμοκρασία < - 15°C

2,0 mL πλάσματος ως ελάχιστος  όγκος  σε θερμοκρασία - 20°C

Εκφράζονται  σε pmol/L

< 13.0

• Η ADH, συντίθεται ως προορμόνη στους νευρώνες του υπεροπτικού και παρακοιλιακού πυρήνα του υποθαλάμου και με την βοήθεια της νευροφυσίνης, μεταφέρεται στον οπίσθιο λοβό της υπόφυσης. Μόνο το 10 με 20% της συνολικής ορμόνης εκκρίνεται άμεσα στην κυκλοφορία. Το υπόλοιπο ποσό εξακολουθεί να εκλύεται με μικρότερο ρυθμό.
• Η πιο σημαντική δράση της ADH είναι η διατήρηση του  ισοζυγίου του νερού του σώματος που επιτυγχάνεται  με ελάττωση του όγκου των ούρων. Η κύρια  δράση της ADH ασκείται στα άπω και τελικό αποτέλεσμα την επαναρρόφησή  του. Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών είναι η διάνοιξη πόρων στη μεμβράνη του αυλού των σωληναρίων, από τους οποίους διέρχεται το νερό.
• Σε πολλές καταστάσεις διαταράσσεται η φυσιολογική ρύθμιση της έκκρισης της ADH. Τα δύο σημαντικά κλινικά σύνδρομα της έκκρισης ADH είναι ο κεντρικός άποιος διαβήτης (DI), μια διαταραχή ανεπάρκειας ADH, και το σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης ADH (SIADH), μια διαταραχή σχετιζόμενη με υπερβολική σύνθεση ADH.
• Η ADH ασκεί ελάχιστη επίδραση στην αρτηριακή πίεση υπό φυσιολογικές συνθήκες και σε σχετικά φυσιολογικές συγκεντρώσεις. Απαιτούνται πολύ μεγάλα επίπεδα στον ορό, της τάξης των 50 pg/ml προκειμένου να επιτευχθεί σημαντική  αιμοδυναμική μεταβολή.
• Η ADH διαφέρει από τις κατεχολαμίνες καθώς θεωρείται ασθενής αγγειοσυσπαστική ουσία, υπό καθεστώς φυσιολογικής λειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος.